Seyahat tutkusu ~ Wanderlust

My second attempt to write a Turkish-English bilingual blog post. Does anyone else feel wanderlust??

Hastayım. Seyahat tutkusundan muzdarip oluyorum. Seyahat için güçlü bir isteğim var. Bu benim için sadece bir istek değil, bir ihtiyaçtır. Temel bir ihtiyaçtır. Eğer Maslow beni tanısaydı piramidini yeniden tasarlardı ve seyahati onun temeline koyardı. Bu durumunu değiştirir miydi? Tabii ki değil!
Ya da belki evet… Seyahat tutkusu normal bir durum haline gelirdi. Boş ver! “Farklı” benim mahiyetim. Bu nedenle, dünyada seyahat tutkusu normal olsaydı, ben muhtemelen ev özlemi çekecektim. Evdeyken hastayım… Seyhat benim ilacım. Ve benim uyuşturucu maddem. Bağımlıyım.
Ne kadar çok seyahat edersem o kadar çok isterim. Bir seyahat dozu aldıktan sonra seyahat tutkum olması gerektiği gibi iyileşmiş değil ama daha güçlü görünüyor. Okuduğum kültürlere, hiç tanışmadığım insanlara, hiç ziyaret etmediğim yerlere ve anlayamadığım dillere aşık olurum. Küresel vatandaş olmak isterdim. Her yıl başka bir ülkede yaşamak isterdim. Farklı kültürlere kendimi kaptırmak. Anlamak. Çünkü Henry Miller’in dediği gibi “Birinin varış yeri asla bir yer olmamalı, ama şeyleri görmek yeni bir yoldur.”

---

I’m sick. I’m suffering from wanderlust. I have a strong desire to travel. Well, it’s not only a desire, it’s a need. A basic need. If Maslow had met me he would have redesigned his pyramide and placed travelling on its base. Would this have changed my situation? Of course not!
Or maybe yes… Wanderlust would have become a normal condition. Never mind! “Different” is my nature. Therefore, if wanderlust were normal I would probably feel homesick. I’m “sick” when I’m home… Travelling is my medicine. And my drug. I’m addicted.
The more I travel the more I want. After taking a dose of travelling my wanderlust is not healed as it should be but seems to be even stronger. I’m in love with cultures I’ve read about, with people I’ve never met, with places I’ve never visited and with languages that I cannot understand. I would like to be a global citizen. I would love to live every year in a different country. To immerse myself in different cultures. To understand. Because as Henry Miller said: “One’s destination is never a place, but a new way of seeing things.”

Photo: http://www.rosalilium.com/2010/10/pinterest-maps-and-globes-2/